O

O

Litera haec non indifferens solum priscis fuit sed et locô E posita: Hinc Vorsus, Voster, etc. Item vice U ut: Servos, Volgos: Etiam pro Au; inde Plodo, Clostra, Coda. Admiranti insuper, appellanti, et desideranti inservit: ioco quoque et indignationi suffragatur. Symbolum praeterea est aeternitatis. De haec Ausonius, de lit. monosyll.

Hoc tereti, argutoque sono legit Attica gens O,

Ωquod et O. Graecum compensat Romula vox O.

Gregor. Turonens. Hist. l. 5. c. 44. memorat Chilpericum Regem novam literam O. Alphabeto Gallico, cum tribus illis Φ. X. Θ. insertum ivisse, severis hac de re legibus sancitis: sed rem successu caruisse. Vide Voss. Aristarchum, l. 1. c. 12. it. infra voce Oneal.